http://katarinaphang.com/wp-content/uploads/2015/08/How-to-Mirror-a-Man.jpg
We zijn allemaal op weg in het leven en zoeken naar (meer) liefde, of zelfs nog naar de liefde. Maar wat is dat eigenlijk liefde?
Werk is liefde zichtbaar gemaakt, en we leven meer voor liefde en geluk dan voor alles.
Het start natuurlijk met zelfliefde. Want als je niet van jezelf houdt, wie kan dan van jou houden, toch? Dit is een misvatting. Met teveel zelfliefde komt je (potentiele) relatie onder druk.
Opposites atttrackt vind ik hier een mooie uitspraak bij. Vanuit onze praktijk van opstellingen komen we erachter dat verliefdheid, of liefde erg verbonden is met hetgeen wat je in jezelf ontkent of negeert. Je wordt verliefd op iemand omdat deze die eigenschappen laat zien die je in jezelf afwijst. De ander is letterlijk een spiegel op je ziel.
Natuurlijk wordt je ook verliefd op zijn brede schouders, of haar prachtige glimlach, maar dat is een oppervlakkige laag. Er zijn meer mannen met die schouders, of vrouwen met die glimlach, nee hetgeen wat echt aantrekkelijk in de ander is, is het onderbewuste, hetgeen wat jou meer compleet maakt. Je bent op zoek om 1 te worden zegt men in de tantra. En dat wat jouw meer compleet maakt van de ander noemen we aantrekkingskracht.
Verliefdheid en liefde is een poging deze aantrekkingskracht te versmelten.
Dus verliefdheid en liefde ontstaat en groeit als jij en de ander samen werken aan hetgeen jullie beide in de ander onbewust zien, jezelf complementeert, en hiermee gaan werken als elkaars spiegel.
Mijn vader houdt van overdrijven, mijn moeder wil het verhaal feitelijk vertelt hebben.
Als mijn vader uitweidt over een verhaal van bijvoorbeeld een file van wel 5 km en meer dan een uur ingestaan, dan zegt mijn moeder in elk gezelschap. Het was maar 3 kwartier, en maar een file van 2 km volgens de radio. Mijn vader boos op mijn moeder, mijn moeder boos op mijn vader. Mijn vader omarmt feitelijkheid dus minder, mijn moeder omarmt haar gevoel voor drama en theater minder. En daarom houden ze nog zoveel van elkaar.
Als jij nu in een relatie zit, of een relatie wilt en je gaat allerlei persoonlijk ontwikkelingswerk doen om zonder een ander te werken aan je tekortkomingen, dan heeft dat dus gevolgen voor wie je gaat tegenkomen in de liefde, of hoe je liefde nu stroomt.
Liefde is het zien in de ander wat jezelf niet omarmt, en daar gevoelens bij hebben.
Dus als jij meer omarmt, en je partner groeit niet mee, dan verdwijnt de liefde.
Ik heb me wel eens laten vertellen dat na een intensief persoonlijk NLP traject van 3 jaar 1/3 van de cursisten is gescheiden. Ik kan me dat vanuit dit gezichtspunt heel goed voorstellen.
Zelf heb ik het geluk samen met mijn vrouw te kunnen ontwikkelen, onze kwetsbaarheden met elkaar te delen en elkaars gezichtspunten te ervaren. De liefde stroomt daardoor als nooit te voren. We komen in de diepte elkaar tegen en omarmen elkaar, in plaats van alleen onszelf alleen.
Ik denk wel eens dat teveel zelfontwikkeling ertoe kan leiden dat er geen partner meer is om je aan te vullen, om een spiegel op je ziel te zijn. Zijn daarom allerlei wijze monniken en sjamanen alleen?
Wij willen dus in de toekomst vooral (potentiele) partnerworkshops geven. De vindtocht naar de liefde vind je samen, en als je alleen bent, ben je welkom om zicht te krijgen op je krassen op je ziel. En kan je hiervoor openstellen ontvankelijk maken voor een partner.
Als je al een partner hebt, dan ben je bij ons VAN HARTE welkom met je partner. Als je (bijna) in scheiding ligt helemaal!