De Academie voor Opstellingen stelt zich op als het meest intuïtieve opstellingsinstituut van Nederland. Dan betekent dat de basiscursus organisatieopstellingen vooral bestaat uit voelen, ervaren, leren, samenwerken en spelen. Dit spelen is voor de meeste cursisten een vernieuwend fenomeen. Dat betekent eigenlijk dat er geen goed en fout is, maar dat het precies goed is zoals het is. Dit is de basishouding voor intuïtief voelen. Wanneer je meteen wat aan de situatie wilt veranderen, dan ben je bezig in je hoofd en niet meer aan het voelen.

Wij spelen, en weten, dat wij spelen, dus wij zijn meer dan enkel redelijke wezens, want het spel is onredelijk. Dit schreef de historicus Johan Huizinga in 1938 in zijn beroemde werk Homo Ludens. In dit werk benadrukt hij de ernst van het spel, en dat spelen meer is dan slechts een onbenullige bezigheid. Hier word ik blij van, en doe een oproep de ernst van het spel mee te nemen in ons werk.

Voor spelen is het nodig dat je ‘het niet-weten’ uithoudt. We weten niet waar de opstelling ons heen brengt, ook niet in zakelijke context.  Net zoals je op het klimrek iets nieuws probeerde. Dan wist je niet waarheen het je bracht. Misschien had je het een ander een keer zien doen, maar iets nieuws zelf ervaren, maakt dat je zelf een stap moet maken. Een grens overschrijden, liefst zacht en klein.

Bij sommige beginnende opstellers helpt het om het ‘niet-weten element’ mee te nemen in de opstelling. Dit geeft rust en ruimte om verder te spelen. Als je het denkt te weten, stopt het spelen vaak, omdat je in je hoofd een oplossing hebt verzonnen. Dat is niet waar opstellingen over gaan.

Een cursist begeleidde een opstelling en wilde een blaadje uit het veld halen. Ik kwam direct tussen beide: “ Dat mag helemaal niet! “ Toen kreeg ik terecht terug, ‘we zijn toch aan het spelen, alles mag toch’? Ja inderdaad alles mag. Dus als jij een blaadje eruit wilt halen, en dit zo voelt, dan doe je dit. Wat een rust gaf dit bij mijzelf ook weer, om de speeltuin van de opstelling ‘in my face’ weer mee te krijgen.

Het is niet gebruikelijk in het zakenleven of bij de overheid om het spelen als basis te ervaren. We maken het allemaal erg serieus met onze excel-lijsten en targets enzo. Terwijl van binnen het spelen ons bezighoudt. Want spelen is een natuurlijke staat van zijn.

Ik woon aan een veld met een speeltuintje. Soms zie ik daar ouders om de kinderen heen staan om hun spel te begeleiden of te sturen. Gelukkig zie ik ook vaak de kinderen alleen samen spelen, samen klooien. Dan valt er iemand en de anderen helpen deze dan opstaan. Even het vuil van de broek slaan en weer doorgaan met spelen. Want door te ervaren leer je; samen. De groep helpt je opstaan. Daar sta ik ook voor bij de basiscursus organisatieopstellingen.

In 2017 staat deze ook weer 2 keer op de agenda in maart/april en september/oktober. Kom je ook spelen bij de basiscursus organisatieopstellingen?

Kijk op https://www.vindtocht.nl/opleiding-in-organisatieopstellingen/ voor de volgende mogelijkheden